Menu

Nawigacja

Co słychać w Motylkach? Kącik aktywnego Rodzica - Motylki Nauczyciele - Motylki Co słychać u Misiów Nauczyciele - Misie Kącik aktywnego rodzica - Misie

Motylki i Misie 5-6 latki

Kącik aktywnego Rodzica - Motylki

                                         

 

 

 

Konsultacje

z nauczycielami w grupie ,,Motylki”
 

 

 

 

Magdalena Matuszyk-Zieleń

poniedziałek

11:00 - 12:00

Beata Stec

czwartek

9:00 - 10:00

W razie potrzeby umówienia się w innym terminie prosimy o kontakt telefoniczny.

 

Marcowe bąbelkowe fascynacje.

Dzisiaj chciałyśmy państwu zaproponować zabawę z folią bąbelkową. Folia bąbelkowa daje liczne, praktycznie nieograniczone, możliwości bawienia się z dziećmi. Jako tworzywo plastyczne doskonale sprawdza się z dziećmi nieśmiałymi a przez to mało aktywnymi, jak też żywymi, nadreaktywnymi.

Folię można wykorzystywać do stymulowania rozwoju wielu funkcji u dzieci, motywując je i inspirując do aktywności i zabawy. Właściwością, a zarazem zaletą wspomnianej folii jest charakterystyczny szelest oraz możliwość wywoływania niegroźnej „eksplozji”, powstałej w wyniku pękania bąbelków w chwili ich gniecenia w dłoni lub uderzania w nie dłonią, bądź jakimś przedmiotem. Ten efekt akustyczny znakomicie stymuluje zmysł słuchu, a jednocześnie dostarcza im ciekawych wrażeń i skojarzeń.

Na folii bąbelkowej można stawać, siedzieć, można używać jej do zabaw „komunikacyjno-transportowych”(np. wożenie dzieci na kawałkach folii, do zawijania dzieci w folię, do kołysania lub turlania. Folię można wykorzystać do stymulowania dotyku w przypadku dzieci z nadwrażliwością tego zmysłu, gdyż dotykane bąbelki dają uczucie ciepła i przyjemne wrażenie miękkości materiału. Można ją też wykorzystać do masażu całego ciała.

Jak się bawić ?

Z folii bąbelkowej można korzystać na różne sposoby:

   - dynamiczne tupanie – rytmiczne uderzanie stopami o powierzchnię rozpostartej na podłodze folii,

   - zgniatanie kawałków folii piętami lub całymi podeszwami stóp, zwracając uwagę na eksplozję bąbelków,

   - szuranie stopami po powierzchni folii,

   - zgniatanie folii palcami, lekkie uderzanie opuszkami palców w bąbelkowe podłoże, uderzanie zaciśniętą pięścią, to znów uderzanie otwartą dłonią,

   - leżenie na plecach i turlanie się po powierzchni folii bąbelkowej,

   - modelowanie większych lub mniejszych kul z kawałków folii, zrzucanie kul przez dzieci na podłoże z różnych wysokości np. z wysokości krzesełka lub uniesionej ręki, podrzucanie w górę lub rzucenie uformowanymi kulami do celu

   - wałkowanie folii prawdziwym lub zabawkowym wałkiem do ciasta na blacie stołu.                                     

                                                                                                        Życzymy miłej zabawy !

 

ZABAWY  WYCISZAJĄCE  DLA  DZIECI

 

 

 

       JAK POMÓC DZIECIOM, BY RADZIŁY SOBIE Z WŁASNYMI UCZUCIAMI?


1. Słuchaj dziecka uważnie.
2. Zaakceptuj jego uczucia słowami: hmm, och, rozumiem, tak itp.
3. Nazwij te uczucia np. Widzę, że jest Ci przykro.
4. W przypadku małego dziecka: zamień pragnienia dziecka w fantazję np. „Pragnę
wyczarować dla ciebie np. całe pudełko lodów”

 

                                         RELAKSACJA


Dla wszystkich dzieci ciekawą formą relaksacji są masaże. Oto kilka przykładów:


Przykłady masaży dla dzieci.

Korzyści płynące z relaksacji:

- przeciwdziała stanom lękowym,

- zmniejsza napięcie mięśni,

- poprawia samopoczucie,

- wpływa korzystnie na dobry sen,

- uspakaja i relaksuje,

- przeciwdziała zmęczeniu,

- służy szybkiej regeneracji psychicznej.


Spacer
Wyruszamy w drogę (uderzamy dłońmi płasko w uda, naśladując odgłosy).
Teraz trochę pobiegniemy (szybciej uderzamy).
Wyprzedza nas jeździec na koniu (wyklepujemy rytm galopującego konia).
Przechodzimy przez most (bijemy się w pierś).
Na brzegu lasu widzimy sarenkę, skradamy się po cichutku, żeby jej nie spłoszyć ( czubkami
palców dotykamy ud).
Zaczyna wiać wiatr, coraz silniejszy huragan (wydmuchujemy powietrze, naśladujemy gwizd
wiatru).
Sarenka ucieka wielkimi skokami (uderzamy mocno dłońmi w uda, unosimy je w górę i
ponownie uderzamy uda).
Wracamy pomału do domu, niektórzy są zmęczeni i wloką się na końcu, szorując nogami
(dłonie udają wolne kroki).


Masaż z myszką
Cicho, cicho, w puszystej kurteczce
Chodziła raz myszka po gładkiej półeczce (powolne głaskanie)
Znalazła ser żółty, ząbkami go jadła (powolne ściskanie szczypanie)
Strzepnęła okruszki (szybkie klepanie, strzepywanie)
W kąciku usiadła okruszki zebrała
Ząbkami je zjadła ( powtórne ściskanie)
Po gładkiej półeczce chodziła w kurteczce ( głaskanie).


Dreszczyk
Idą słonie po betonie (uderzenia piąstkami po plecach)
płynie rzeczka (ręka wije się wzdłuż kręgosłupa)
idzie pani na szpileczkach (kłucie sztywnymi palcami)

z gryzącymi pieseczkami (lekkie szczypanie)
słonko świeci ( głaszczemy w koło plecy)
pada deszczyk (przebieramy palcami)
czy cię przeszedł dreszczyk (chwytamy za szyję)

”List do babci”        
Kochana babciu (piszemy palcem na plecach dziecka).                                                               
KROPKA (naciskamy plecy w jednym miejscu).
Piszę Ci, że mamy w domu kotka (kontynuujemy pisanie).
KROPKA.
Kotek chodzi (kroczymy palcami).
kotek skacze („skaczemy”, opierając dłoń na przemian na przegubie i palcach),
kotek drapie (delikatnie drapiemy dziecko po plecach),
kotek chrapie (opieramy na nich głowę i udajemy chrapanie).
I choć straszny z niego psotek (łaskoczemy dziecko po plecach),
bardzo fajny ten mój kotek (przytulamy dziecko).

 

Zabawa „Masażyk na poprawienie nastroju” (zabawa włoska w opracowaniu M. Bogdanowicz).

Rodzice z dziećmi siadają jedno za drugim i wykonują palcami na plecach partnera czynności jakie wykonuje się przy pieczeniu pizzy:

sypiemy mąkę – przebiera opuszkami palców obu dłoni na plecach partnera,

zgarniamy ja – brzegami obu dłoni wykonuje na plecach ruchy zgarniające,

lejemy oliwę – rysuje palcem falistą linię, począwszy od karku, aż do dolnej części pleców

dodajemy szczyptę soli, no może dwie, trzy – lekko, kilka razy, szczypie w plecy

wyrabiamy ciasto – lekko ugniata plecy

wałkujemy – porusza dłońmi zwiniętymi w pięści w górę i w dół pleców,

wygładzamy placek – głaszcze plecy

na wierzchy kładziemy pomidory – delikatnie stuka w plecy dłońmi złożonymi w miseczki,

krążki cebuli, oliwki – naciska palcem w kilku miejscach

posypujemy serem i… – szybko muska po plecach opuszkami palców obu dłoni

buch! do pieca! – przytula się do pleców dziecka,

wyjmujemy i kroimy dla mamusi, dla tatusia, dla babci, dla dziadka… –

naśladuje krojenie, przesuwając po plecach brzegiem dłoni

dla ciebie…, dla… – dziecko wymyśla, dla kogo będą jeszcze kawałki pizzy,

a teraz polewamy keczupem – kreśli palcem linię z pętlami

i… zjadamy, mniam, mniam, mniam – naśladuje gryzienie, chwytając plecy dłońmi.

 

                                              

RAMOWY  ROZKŁAD  DNIA  dla dzieci z grupy  MOTYLKI

w trakcie pobytu dziecka w przedszkolu

 

Godzina 6:00 – 9:30 - Schodzenie się dzieci do przedszkola. Czynności opiekuńcze, porządkowe, organizacyjne. Rozmowy indywidualne z rodzicami i dziećmi. Zabawy swobodne, spontaniczne służące realizacji pomysłów dzieci. Zabawy integrujące grupę. Indywidualna praca z dziećmi. Wspieranie rozwoju dzieci poprzez różnorodne prowadzone pod kierunkiem nauczyciela gry stolikowe. Zabawy konstrukcyjne, manipulacyjne, dowolna działalność plastyczna. Obserwacja dzieci – diagnozowanie ich zachowań i umiejętności, ćwiczenia i zabawy o wielostronnym ruchu. Ustalenie planu dnia – piktogramy.

Przygotowanie do śniadania – czynności higieniczno-sanitarne, tworzenie sytuacji sprzyjających rozwojowi nawyków samoobsługowych.

Śniadanie – zwracanie uwagi na estetyczne i kulturalne spożywanie posiłku.

Godzina 9:30 – 10:30 -  Zajęcia edukacyjne kierowane i inspirowane przez nauczyciela, realizowane wg wybranego programu wychowania przedszkolnego – wielozmysłowe poznawanie świata, tworzenie sytuacji edukacyjnych. Kształtowanie u dzieci odporności emocjonalnej koniecznej do racjonalnego radzenia sobie w nowych, trudnych sytuacjach, w tym także łagodnego znoszenia stresu i porażek.

Godzina 10:30 – 12:00 - Aktywność własna dzieci – zabawy dowolne lub z niewielkim udziałem nauczyciela, zabawy integrujące grupę, zabawy i gry przy stoliku, zabawy konstrukcyjne, manipulacyjne lub umuzykalniające. Organizowanie zabaw w ogrodzie przedszkolnym, w tym zajęć ruchowych i sportowych. Prowadzenie obserwacji przyrodniczo-społecznych -  spacery, wycieczki.

Godzina 12:00 – 14:00 - Przygotowanie do obiadu – zabiegi higieniczno-sanitarne, czynności samoobsługowe. Wdrażanie zasad higieny i kulturalnego zachowania.

Obiad – zwracanie uwagi na estetyczne i kulturalne spożywanie posiłku, zachowanie prawidłowej postawy na krzesełku. Nauka umiejętności posługiwania się sztućcami.

Relaks poobiedni – słuchanie bajek czytanych przez nauczyciela, muzyki relaksacyjnej, kołysanek, muzyki klasycznej. Zajęcia dodatkowe dla dzieci. Zabawy o charakterze relaksacyjnym. Wypełnianie kart pracy. Działalność kierowana przez nauczyciela oraz swobodna działalność dzieci.

Godzina 14:00 – 17:00 - Przygotowanie do podwieczorku – wykonywanie czynności sanitarno – higienicznych, rozwijanie samodzielności w czynnościach samoobsługowych.

Podwieczorek – zwracanie uwagi na estetykę spożywania posiłku, realizacja zadań programowych w tym zakresie.

Zajęcia i zabawy rozwijające indywidualne zainteresowania  i zdolności dzieci. Zabawy tematyczne, konstrukcyjne, plastyczne, manipulacyjne oraz inne dowolne aktywności dzieci zgodne z wyborami i zainteresowaniem. Integracja środowiska przedszkolnego, tworzenie warunków umożliwiających bezpieczną, samodzielną zabawę – konstruowanie, majsterkowanie, planowanie, podejmowanie intencjonalnego działania, prezentowania wytworów swojej pracy.

Porządkowanie sali, układanie zabawek, pomocy we właściwych miejscach w sali, dbanie o ład i porządek otoczenia. Kształtowanie poczucia odpowiedzialności za wspólną własność.

 

 

Dziecko z deficytami w rodzinie i przedszkolu

              Narodziny dziecka są przeważnie wielkim wydarzeniem i wielka radością dla całej rodziny. Każdy rodzic pragnie, aby jego dziecko było zdrowe, niestety los czasem szykuje nam różne niespodzianki. Jeżeli urodzi się dziecko z pewnymi deficytami rozwojowymi, jest to wielki szok dla najbliższych. Serca rodzicielskie zamiast być przepełnione radością i miłością są pełne leków i obaw o los dziecka.

              Bycie rodzicem takiego dziecka nie jest rzeczą łatwą ani prostą, ponieważ staje on przed wieloma trudnymi sytuacjami opiekuńczo-wychowawczymi.

Pojawienie się dziecka z problemami wpływa istotnie na wszystkie sfery życia rodzinnego i na wszystkich jej członków. Wychowanie powinno odbywać się w podobny sposób jak wychowanie dziecka zdrowego.

Nadmierna troskliwość rodziny ogranicza u dziecka możliwość rozwoju czynnej samodzielności i niezależności. Należy takiemu dziecku stawiać wymagania i powierzać pewne obowiązki odpowiednie do jego wieku oraz jego możliwości.

Bardzo ważne jest poszanowanie każdego z członków rodziny, a więc nie wolno rodzicom nadmiernie faworyzować (często pozwala się dziecku z problemami na wiele więcej niż dziecku zdrowemu).

              Dziecko musi wiedzieć, że nie wolno przeszkadzać rodzeństwu, ale i to, że jemu też nikt nie będzie przeszkadzał.

Każdy człowiek pragnie uznania i akceptacji swoich najbliższych, dlatego też należy pamiętać, aby uczestnictwo w życiu rodzinnym dziecka odbywało się na takich samych zasadach jak innych członków rodziny. Dziecko ma prawo czuć się kochane, akceptowane i mieć poczucie bezpieczeństwa. Dzięki temu ma możliwość samorealizacji i większe szanse na samodzielność w przyszłym dorosłym życiu.

             Rodzice dziecka powinni włączyć się aktywnie w życie przedszkola, aby zaangażować się we wspólny proces wychowania dziecka.

Współuczestnictwo w zajęciach, uroczystościach i imprezach daje możliwość czynnej obserwacji własnego dziecka, jego zachowania wśród rówieśników.

Podczas takich spotkań dzieci i dorośli uczą się współżycia ze sobą i mogą służyć sobie pomocą w różnych sytuacjach.

             Częste konsultacje rodziców z nauczycielem dają możliwość wzbogacenia informacji o dziecku, a co za tym idzie, ulepszenie metod pracy wychowawczo-dydaktycznej z ich dzieckiem.

Rodzice powinni nawiązać porozumienie z nauczycielem w celu ustalenia priorytetów wspólnego działania i nie mogą oni zapomnieć ani na chwilę o tym, że sukces edukacji dziecka zależy w dużej mierze od ich współdziałania z przedszkolem.

 

Kontakt

  • Przedszkole nr 12 z Oddziałami Integracyjnymi i Specjalnymi w Tychach
    ul. Czarnieckiego 5
  • 32-227-35-48

Partnerzy