..............................................................................................................

English is FUN

..............................................................................................................

W dzisiejszym świecie umiejętność władania językiem obcym wydaje się być konieczna. Dlaczego? Okazuje sie, że perspektywa podróżowania, pracy, nawiązywania nowych znajomości znacznie się poszerzyła. Aby nabrać wiary w siebie, odwagi do poznawania tego co nowe, inne i dalsze potrzebujemy pewnych narzedzi, a jednym z nich jest właśnie język obcy - w przypadku naszych przedszkolaków będzie to język angielski. Można pomyśleć, że na tak wczesnym etapie trudno jest mówić o nauce języka... O ile zapamiętywanie pojedynczych słówek wydaje się możliwe do wprowadzania, o tyle budowanie zdań i konstrukcji gramatycznych mogą państwo uważać za abstrakcyjne. Na szczęście różne badania pokazują, że mózg dziecka jest bardzo plastyczny i żądny wiedzy. Możnaby rzec, że jest wręcz nastawiony na "odżywianie się" nowymi informacjami, wiedzą, na zapamiętywanie i gromadzenie kolejnych doświadczeń, które to stymulują budowe nowych połączeń między neuronami - a więc rozwijają mózg. Piosenki, zabawy muzyczne z pokazywaniem, gry dydaktyczne - to aktywności, które wspomagają naukę języka angielskiego i są realizowane podczas naszych zajeć. Często powtarzane konstrukcje zapadają dzieciom w pamięć, piosenki i powtarzana mowa pomagają osłuchać się z językiem i niejako zaprzyjaźnić z jego brzmieniem, a gry dydaktyczne są dodatkowym elementem, który bazuje na zabawie, która (jak wiadomo) jest najlepszym przekaźnikiem do zdobywania wiedzy. Gorąco zachęcam do odtwarzania prostych piosenek w języku angielskim, które znajdą państwo w poniższych odnośnikach. Będzie to kolejna szansa dla waszych pociech na utrwalenie poznanych treści.

 

Good Morning It's Such A Beautiful Day

How's The Weather?

I Have A Pet

..............................................................................................................

ZagrajMY

..............................................................................................................

  

Rysostwory to ciekawa propozycja zabawy, którą można dowolnie modyfikować dopasowując ją do wieku dziecka. Ale na czym polega sama zabawa? W pudełku znajdują się karty przedstawiające poszczególne elementy, z których składają się nasze Rysostwory, tj. różne kształty tułowia, oczy, nosy, usta i dodatki. Dzielimy karty na poszczególne kategorie (już tutaj możemy zachęcić dziecko do segregowania elementów, w czym pomagają różne kolory kart). Następnie odkrywamy po jednej karcie z każdego z przygotowanych stosów i rysujemy stworka odwzorowując elementy znajdujące się na wybranych kartach. Młodsze dziec mogą odkrywać karty, przyglądać się jak powstają kolejne Rysostwory, wymyślać im imiona i kolorować gotowe obrazki. Starsze dzieci mogą próbować samodzielnie rysować stworki posiłkując się wylosowanymi kartami. Na dole każdej karty dodatkowo znajdują się sylaby zapisane drukowanymi literami. Jeśli dziecko rozpoznaje już litery, może podejmować próby odczytywania nazw powstałych Rysostworów. Ta zabawa rozwija dziecięcą wyobraźnię, zachęca do tworzenia i rysowania oraz wycisza układ nerwowy dziecka, gdyż nie dostarcza nadmiernej ilości bodźców. Co więcej, jest świetną okazją dla rodzica do wspólnego spędzania czasu i rozmowy z dzieckiem.

..............................................................................................................

PoCZYTAJ mi Mamo, PoCZYTAJ mi Tato!

..............................................................................................................

O emocjach napisano już wiele książek, a wciąż powstają nowe. Pisać o nich można chyba bez końca, bo trudno jest „czucie” przelać na papier, wytłumaczyć, włożyć w jakieś ramy. Każdy człowiek (mały czy duży) jest inny i posiada inną wrażliwość, inne „czucie” siebie i świata. Skoro jest to temat tak zagadkowy dla dorosłych, to cóż mają powiedzieć dzieci, które dopiero się uczą (uczą się także samych siebie), od niedawna doświadczają, obserwują… Aby im pomóc w zrozumieniu siebie i rozumieniu innych, musimy zadbać o to, by na różne sposoby wyjaśniać im to, co się z nimi dzieje. Będzie to szczególnie ważne w momentach, w których emocje przejmują kontrolę nad zachowaniem małego człowieka, któremu brakuje narzędzi, wiedzy i doświadczenia, żeby sobie w danym momencie poradzić.

Przychodzę do państwa z kilkoma propozycjami w tym trudnym temacie i od razu zaznaczam, iż jest to wierzchołek góry lodowej - książek o emocjach jest naprawdę dużo i napewno jeszcze nie raz pojawia się tu kolejne propozycje pomagające niejako okiełznać i zrozumieć własne uczucia.

   

Przypuszczam, że mało kto z nas, dorosłych zastanawiał się kiedyś „Jak się czują dinozaury?”, ale dzieci zadają różne pytania i istnieje książka, która o emocjach dinozaurów opowiada.

Doktor Diplo zna się co nieco na rzeczy i przyjmuje w swoim gabinecie dinozaury, które mają do opowiedzenia ciekawe historie na temat tego, jak się czuły i co przeżywały podczas przygód, które je spotkały. Poszczególne rozdziały są krótkie, napisane prostym językiem (może poza nazwami niektórych dinozaurów :)). Każdy rozdział zakończony jest podsumowaniem, w którym możemy przypomnieć sobie jak najczęściej się zachowujemy, kiedy przeżywamy daną emocje oraz co można zrobić, żeby ją przetrwać, wyciszyć, kolokwialnie mówiąc - wrócić do siebie.

   

Seria „Sposób na…” H. Adelman to książki, których treść łatwo przyswoić dzieciom z kilku powodów. Po pierwsze: tekst nie jest mocno rozbudowany, po drugie: książki zawierają przyjazne dla oka ilustracje, po trzecie: przytaczane w książkach sytuacje są bliskie dziecięcej codzienności i pozwalają małemu czytelnikowi utożsamiać się z bohaterami.

Co więcej, każda z książek zawiera na końcu kilka wskazówek dla rodziców w temacie poszczególnych emocji, o których mowa. Jest to cenna pozycja, po którą warto sięgnąć - jeśli nie po całą serię, to chociaż po wybrane tytuły. W serii ukazały się: Sposób na złość, Sposób na strach, Sposób na samotność, Sposób na zazdrość, Sposób na smutek, Sposób na zmartwienie.

   

Uczucia Gucia to seria książeczek, w których znajdują się krótkie historyjki opisujące poszczególne emocje i uczucia, które przeżywa nasz główny bohater - jednorożec Gucio. Grzywa tego wyjątkowego jednorożca jest magiczna - zmienia kolory w zależności od emocji, która akurat mu towarzyszy. Zaletą tych krótkich opowiadań jest to, że w każdym z nich znajdziemy ćwiczenia oddechowe, które pomagają Guciowi (a docelowo mogą pomagać również dzieciom) w radzeniu sobie z uczuciami i ich przeżywaniem. Warto próbować i ćwiczyć strategię pokazywane przez głównego bohatera, w sytuacjach, w których dzieci czują się akurat dobrze - większa szansa, że przećwiczona umiejętność zostanie wykorzystana w sytuacji kryzysowej. Nawet jeśli nie uda się „zaszczepić” w dziecku nawyku wykonywania ćwiczeń oddechowych, to przytoczone książeczki pokazują, że jest alternatywa dla krzyku i tupania nogami, która być może z czasem zafunkcjonuje.

..............................................................................................................

PobawMY się!

..............................................................................................................

      

Zabawy nigdy dość, więc przybywam z kolejnymi propozycjami rozwijających zabaw dla państwa dzieci. Pierwsza z nich (widoczna na zdjęciach powyżej) jest łatwa w przygotowaniu i ma na celu doskonalenie umiejętności prawidłowego przeliczania elementów. 

 

Do przygotowania zabawy potrzebujemy:

- białą kartkę

- kostkę do gry

- dwa mazaki/kredki

- słonecznik (możemy go wymienić na pestki dyni/pomponiki/spinacze – co kto ma)

 

Przebieg zabawy:

Zadaniem dziecka i rodzica jest naprzemienne rzucanie kostką i zakreślanie odpowiedniej ilości ziarenek na kartce. Ważne, by dziecko przeliczając kropki na kostce i ziarna na kartce rozpoczynało liczenie od liczebnika „jeden”. Zabawa trwa do momentu, w którym skończą nam się ziarenka do zakreślania. Na koniec można przeliczyć ilość ziarenek, które udało się zakreślić każdemu uczestnikowi zabawy (to zadanie dla rodzica) i stwierdzić, kto zakreślił ich więcej. Najważniejsze jednak w tej zabawie jest kontrolowanie sposobu, w jaki przelicza nasz mały człowiek – dzięki tego typu ćwiczeniom doskonalimy umiejętność sprawnego przeliczania, która jest bardzo przydatna.

 

    

 

Kolejna zabawa, którą chciałam zaproponować kształtuje nieco inne umiejętności. „Przeprawa przez rzekę”, bo tak ją nazwałam, rozwija zmysł równowagi, planowanie ruchowe, koordynację wzrokowo-ruchową, doskonali pracę ręki i obręczy barkowej. 

 

Do przygotowania zabawy potrzebujemy:

- dwa klocki do jogi/kilka grubych książek

- kijek od miotły dla dzieci lub coś podobnego (ważne, by nie był zbyt długi)

- taśmę malarską lub zwykłą taśmę i wstążkę do wyznaczenia linii

- pluszaki

- 3 naklejki/3 kółka z papieru kolorowego

 

Rodzic przygotowuje miejsce do zabawy wyznaczając „rzekę” – naklejając taśmą dwie linie imitujące rzekę. Na środku „rzeki” ustawiamy dwa klocki do jogi (lub książki) w odległości, która sprawi, że dziecko będzie stało w stabilnym rozkroku. Za plecami dziecka umieszczamy naklejki w trzech miejscach: po jego prawej stronie, na środku i po lewej stronie. Przygotowujemy dla dziecka kijek od miotły i pluszaki.

 

Przebieg zabawy: 

Zadaniem dziecka jest ustawienie stóp na przygotowanych klockach do jogi. Następnie rodzic układa pluszaki na wprost dziecka, tak, by mogło dosięgnąć ich kijkiem. Gdy wszystko jest już przygotowane, rodzic mówi dziecku, którego misia powinno w danym momencie przeprowadzić przez rzekę (przy pomocy kijka) i do której strefy powinien on trafić (strefy wyznaczają naklejki/kolorowe koła znajdujące się za dzieckiem). Aby uatrakcyjnić zabawę dziecku można niejako wcielać się w postacie poszczególnych pluszaków, przemawiać ich głosami prosząc o pomoc w przeprawie przez rzekę – wymyślanie historyjek i naśladowanie różnych głosów pomaga dzieciom wejść w różne role, rozbudzić wyobraźnię. 

..............................................................................................................

PoCZYTAJ mi Mamo, PoCZYTAJ mi Tato!

..............................................................................................................

  

Seria o ciekawskiej krowie Matyldzie to historyjki lekkie, dość krótkie i łatwe w odbiorze. Główna bohaterka jest pozytywnie nastawiona do świata i miewa różne przygody. Nie znajdziemy tu zbyt wielu morałów płynących z treści książki, ale nie powinno to nikomu przeszkadzać - w tym przypadku czytanie należy potraktować jak rozrywkę. Poza tym dzieci z jakiegoś powodu lubią tę bohaterkę, więc chyba warto zaryzykować i sięgnąć po książkę z Matyldą w roli głównej. Jest to dobry wybór na początek - treść książeczek w tym przypadku nie powinna przytłoczyć naszych milusińskich.

  

Franklin to bardzo sympatyczny żółw, który miewa problemy bliskie małemu człowiekowi. Tematyka, która jest poruszana w serii może być świetnym punktem odniesienia do sytuacji i przeżyć, których doświadczają państwa dzieci. Takie tytuły jak „Franklin mówi przepraszam” czy „Franklin rządzi się” uważam za bardzo cenne dla poszerzenia dziecięcej perspektywy widzenia świata. Nasz bohater często popełnia błędy, nie zawsze panuje nad swoimi emocjami, dokonuje różnych wyborów, ale każda opowieść, w której występuje zawiera w sobie pewien morał i kończy się wyciąganiem wniosków z przygód, których doświadcza żółwik. Książki z tej serii zdecydowania nadają się na lekturę dla dzieci 4 i 5-letnich. Są napisane zrozumiałym językiem, a świat przedstawiony jest w prosty i czytelny dla dziecka sposób.

  

Przygody olbrzyma Tappiego i jego przyjaciół z Szepczącego lasu to kolejna propozycja czytelnicza na długie jesienne wieczory. Tappi jako główny bohater odznacza się rozwagą, pomysłowością i odpowiedzialnością. Przy nim przyjaciele czują się bezpiecznie i wiedzą, że w trudnych chwilach mogą liczyć na olbrzyma. Poszczególne rozdziały w serii o Tappim nie są długie, co powinno pomóc dziecku zapamiętać usłyszane treści. Co więcej, autor w przygody Tappiego często wplata elementy, które pobudzają wyobraźnię i pozwalają nieco pofantazjować. Niektóre historyjki bywają pouczające, a inne są po prostu ciekawe.

..............................................................................................................

PobawMY się!

..............................................................................................................

                  

       

Zabawa to dla dzieci najlepszy sposób na przyswajanie wiedzy, zapamiętywanie i uczenie się nowych rzeczy. Jednak nawet świetna zabawa ulubionymi klockami może się znudzić. Warto wówczas zaproponować dziecku coś nowego, stymulującego jego rozwój, budzącego ciekawość. Czasami brakuje nam jednak pomysłów na rozwijającą aktywność, więc nadchodzę z pomocą.

 

Propozycja zabawy, którą przygotowałam ćwiczy pamięć, odkodowywanie zakodowanej informacji, spostrzegawczość, motorykę małą i dużą oraz utrwala obraz graficzny znanych dziecku liter (litery można zamienić na podstawowe figury geometryczne lub kropki w wybranych kolorach).

 

Do przygotowania zabawy potrzebne będą:

- białe kartki

- kolorowe mazaki

- nożyczki (dla dorosłego i dla dziecka)

- taśma klejąca

- pudełko/słoiczek/miseczka (do losowania wyrazów/pasków z kodem)

- taśma malarska/kredki/drobne przeszkody do przeskakiwania

 

Rodzic przygotowuje dla dziecka karteczki z prostymi wyrazami (lub ciągami symboli) i długie paski z poszczególnymi literami zapisanymi jedna pod drugą (tak, by dziecko mogło odcinać po jednej literze z wybranego paska). Następnie przygotowane wyrazy należy włożyć do pudełka/miseczki, a paski przykleić w dostępnym dla dziecka miejscu (np. brzeg szafki) w taki sposób, by mogło odcinać pojedyncze litery/symbole. Między miską z paskami do losowania a literami do odcinania można dziecku wyznaczyć tor – nakleić taśmę malarską, którą dziecko będzie musiało za każdym razem przeskoczyć obunóż, ułożyć pudełka po chusteczkach higienicznych do przeskakiwania itp.

 

Przebieg zabawy:

Zadaniem dziecka jest wylosowanie paska z wyrazem/ciągiem znaków, przejście przez wyznaczony tor, odcięcie odpowiednich liter/symboli i powrót do startu w celu ułożenia liter/symboli w prawidłowej kolejności.

Mam nadzieje, że zdjęcia będą oddawały sens opisanej przeze mnie zabawy i jej zamysł stanie się dla Państwa jasny. Należy pamiętać, iż zaproponowaną przeze mnie aktywność można modyfikować i dostosować jej poszczególne elementy do wieku dzieci. Udanej zabawy!

..............................................................................................................

Masażyki dla dzieci to świetny pomysł na relaks i szansa na wyciszenie dla małego człowieka. Dlaczego jeszcze masażyki są takie wspaniałe? Nie trzeba nic przygotowywać by je wykonać (nie potrzebny jest nawet wiersz - wystarczy odrobina wyobraźni i nasze dłonie, by wyczarować kilka wspólnie spędzonych, przyjemnych chwil), można je wykonać wszędzie - w domu, w podróży, na ławce w parku, w poczekalni u lekarza... Masażyki pobudzają zmysły, dzieci mają szansę doświadczać dotyku i niejako pogłębiać czucie własnego ciała. Przychodzę do Was - Rodziców z przykładową propozycją wykonania takiego masażyku (tu akurat w wersji rymowanej). Poniżej znajduje się wierszyk wraz ze wskazówkami, które podpowiadają w jaki sposób układać dłonie, by taki masażyk wykonać. Zachęcam do uaktywniania własnej wyobraźni, tworzenia swoich masażyków, opowieści i ruchów dłoni. Dobrej zabawy!

 

Deszczyk pada - kap, kap, kap,

(stukamy palcami dłoni o plecy dziecka)

Krople deszczu w dłonie łap!

(dotykamy pleców dziecka wykonując ruch zamykania otwartej dłoni i łączenia ze sobą palcy w „szczypce”)

Ja parasol piękny mam,

(rysujemy palcami parasol na plecach dziecka)

Z deszczem chętnie w berka gram!

(stukamy palcami dłoni o plecki dziecka w różnych miejscach)

Wiatr przegania stado chmur

(całymi otwartymi dłońmi przesuwamy po lecach dziecka raz w jedną, raz w drugą stronę)

Coraz więcej w niebie dziur,

(rysujemy palcami wskazującymi kółeczka w różnych miejscach na plecach)

Do kałuży zróbmy skok,

Chlap i hop, chlap i hop!

(zamkniętą dłoń ze złączonymi palcami przykładamy do plecków dziecka o powoli otwieramy - powtarzamy ten ruch kilka razy)

..............................................................................................................

PoCZYTAJ mi Mamo, PoCZYTAJ mi Tato!

..............................................................................................................

     

W dzisiejszym świecie, w którym codziennie walczymy o to, by złapać choć chwilę oddechu, chwilę dla siebie... Gdzie czas nie ma zamiaru się zatrzymać, a nawet zdaje się przyspieszać... Warto sięgnąć po książki dla dzieci - zatrzymać się chociaż na chwilę, wspólnie poczytać. Można z tego uczynić pewnego rodzaju rytuał (najlepiej w okolicy układania się do snu), żeby w tym rozpędzonym świecie dać swojemu dziecku chwilę wytchnienia, wyciszenia i szansę na przeniesienie się w świat wyobraźni. Jeśli to się już uda - a to pierwszy krok do fantastycznej przygody do której zaprasza świat książek, to zasoby dzisiejszej literatury dziecięcej wydają się nie mieć końca. Wobec tego nadchodzę z pomocą i chętnie polecę Państwu kilka książek, które warto mieć u siebie na półce lub wypożyczyć z biblioteki. 

"Co zrobi Frania? Samodzielność" Barbary Supeł jest świetną propozycją pomagającą budować pozytywne postawy i kształtować wybrane umiejętności społeczne. Treści poszczególnych rozdziałów odwołują się do sytuacji bliskich dziecku, świat przedstawiony jest widziany z perspektywy Frani - rezolutnej 5-ciolatki, której nie da się nie lubić. Bohaterka książki jest bardzo pomysłowa i nie zawsze idealna, co sprawia, że dzieci chętnie się z nią identyfikują. Rodzice z kolei, mają świetny pretekst do tego, by poruszać trudne tematy, mają punkt odniesienia i mogą wspólnie z dzieckiem uczestniczyć w procesie interpretacji poszczególnych wydarzeń i wyciągania wniosków. Warto sięgnąć również po inne pozycje z tej serii - w każdej znajdują się trzy historie poruszające tytułową tematykę w różnych kontekstach. 

Wspólne czytanie niesie ze sobą wiele korzyści zarówno dla dziecka, jak i dla rodzica. Dziecko ćwiczy pamięć, logiczne myślenie, wnioskowanie, poszerza swoje słownictwo, ćwiczy umiejętność skupiania uwagi, odcina się od nadmiernej ilości bodźców. Rodzic natomiast może dziecku w tej przygodzie towarzyszyć, czerpać radość z bliskości, podążać za tokiem rozumowania dziecka, budować nowe sposoby radzenia sobie w sytacjach podobnych, do tych, które przedstawiono w książce.

 

Szczerze polecam całą serię o Frani - sprawdzi się zarówno u 4, jak i 5,6-latków. W serii ukazały się jeszcze:

 

"Co zrobi Frania? Współpraca"

"Co zrobi Frania? Życzliwość"

"Co zrobi Frania? Szczerość"

"Co zrobi Frania? Akceptacja"

"Co zrobi Frania? Oczekiwanie"

"Co zrobi Frania? Asertywność"

"Co zrobi Frania? Zaufanie"

 

Miłego czytania :)

..............................................................................................................

 

Ramowy rozkład dnia

(oddział czynny od 7.00 -17.00)

 

Ramowy rozkład dnia uwzględnia wymagania zdrowotne, higieniczne i jest dostosowany do potrzeb dzieci wynikających z ich rozwoju, warunków życiowych, wieku i założeń programowych przedszkola. Praca wychowawczo – dydaktyczna i opiekuńcza jest organizowana odpowiednio do potrzeb dzieci i prowadzona na podstawie przyjętego programu wychowania przedszkolnego dostosowanego do podstawy programowej. Według podstawy programowej podstawowymi formami organizacyjnymi zajęć w przedszkolu są zabawy dowolne, zajęcia kierowane i niekierowane przy niewielkim udziale nauczyciela oraz zabawy/ruch na świeżym powietrzu. Plan dnia w przedszkolu przedstawia integrację treści wychowawczo – dydaktycznych jakie przedszkole oferuje dzieciom.

7.00 – 8.00 – zabawy wg inwencji dzieci w kącikach tematycznych, zabawy i czynności dowolne podejmowane z inicjatywy dzieci, rozmowy indywidualne i w małych zespołach wynikające z zainteresowań dzieci, gry dydaktyczne, czytanie literatury dziecięcej, obserwacje pedagogiczne, konsultacje indywidualne z rodzicami, prace porządkowe.

8.00 – 8.30 – poranna gimnastyka.

8.30 – 8.45 – zabawy integracyjne, zabawy i ćwiczenia inspirowane przez nauczyciela, zabawy ruchowe ze śpiewem i z elementami tańca, indywidualne zajęcia specjalistyczne wg potrzeb rozwojowych dzieci (zabawy logopedyczne, z psychologiem, logopedą).

8.45 – 9.30 – czynności samoobsługowe, sanitarno – higieniczne, przygotowanie do śniadania, kulturalne spożywanie posiłku, śniadanie.

9.30 – 10.30 – zajęcia edukacyjno – wychowawcze, rozbudzanie u dzieci pasji poznawczych otaczającego świata – zajęcia edukacyjne inspirowane przez nauczyciela realizowane na podstawie wybranego programu wychowania przedszkolnego, zabawy poznawcze w zakresie rozwijania komunikacji werbalnej, rozwijanie myślenia, pojęć matematycznych, motoryki dużej i małej, zabawy muzyczno - ruchowe, zabawy ze śpiewem, gra na instrumentach.

10.30 - 11.00 - zabawy pobudzające kreatywność dzieci, proponowanie aktywności plastycznej i plastyczno-technicznej, pobyt na świeżym powietrzu, imprezy okolicznościowe, zajęcia dodatkowe ze specjalistami wg potrzeb, obserwacje pedagogiczne.

11.00 – 11.45 – zabawy wg inwencji dzieci w kącikach tematycznych, zabawy i czynności dowolne podejmowane z inicjatywy dzieci, rozmowy indywidualne i w małych zespołach wynikające z zainteresowań dzieci, gry dydaktyczne, układanie puzzli.

11.45 – 12.30 – czynności samoobsługowe, sanitarno – higieniczne, przygotowanie do obiadu, kulturalne spożywanie posiłków, obiad

12.30 – 13.00 – relaksacja poobiednia: wyciszenie poprzez słuchanie muzyki relaksacyjnej oraz bajek czytanych przez nauczyciela

13.00 – 13.45 – zabawy edukacyjne, ruchowe, tematyczne organizowane przez nauczyciela, zabawy dowolne dzieci w kącikach zainteresowań, zabawy w sali lub na świeżym powietrzu

13.45 – 14.30 – czynności samoobsługowe, sanitarno – higieniczne, przygotowanie do podwieczorku, kulturalne spożywanie posiłku, podwieczorek

14.30 – 15.00 – zabawy muzyczne, rytmiczne, zabawy ze śpiewem w kole, integrujące grupę, zabawy rozwijające pamięć i logiczne myślenie

15.00 – 17.00 – swobodne zabawy w kącikach zainteresowań, zachęcanie do podejmowania aktywności plastycznej, obserwacje pedagogiczne, wspieranie indywidualnego rozwoju dzieci – zapewnienie lepszych szans edukacyjnych poprzez wspieranie ciekawości, aktywności i samodzielności, konsultacje indywidualne z rodzicami.

...........................................................................................................................................................................................................